Тэма: Грамадзянская супольнасць і правы чалавека

У Беларусі асноўная нагрузка па догляду за дзецьмі і домам ляжыць на жанчынах: напрыклад, маці праводзіць з дзіцём у 3 разы больш часу, чым бацька. Мужчыны ўцягнутыя значна менш у Догляд за дзіцём і выхаванне, а таксама ў працу па хаце. Часта таксама сустракаюцца ўяўленні аб існаванні «мужчынскай» і «жаночай» хатняй працы, аб тым, што жанчыны лепш здольныя клапаціцца аб маленькіх дзецях. Фактычна, сёння толькі 1-2% бацькоў бяруць бацькоўскі водпуск пры нараджэнні дзіцяці або сацыяльны водпуск па догляду за дзіцём да трох гадоў. Гэтыя і многія іншыя прыклады кажуць пра існаванне гендэрных стэрэатыпаў, і гэтыя грамадскія ўяўленні, сярод іншага, уплываюць на лад жыцця партнёраў (мужа і жонкі), развіццё дзяцей і якасць жыцця сем'яў у цэлым.

24 верасня 2015 года Рэспубліка Беларусь далучылася да Канвенцыі ААН пра правы людзей з інваліднасцю, а праз год — ратыфікавала гэты дакумент. Канвенцыя прадугледжвае забеспячэнне правоў і асноўных свабод людзей з інваліднасцю і прызнанне іх паўнапраўнымі членамі грамадства. Дадзены праект накіраваны на прывядзенне нацыянальнага заканадаўства ў адпаведнасць з палажэннямі Канвенцыі, а таксама ўвядзенне адпаведных зменаў у беларускую правапрымяняльную практыку.  

Жанчыны і дзеці, якія пацярпелі ад хатняга гвалту, не заўсёды могуць своечасова атрымаць абарону і падтрымку. У Беларусі пакуль не хапае прытулкаў, дзе яны могуць схавацца, і кваліфікаваных спецыялістаў, да якіх яны могуць звярнуцца па дапамогу. Неабходна таксама шырокая інфармацыйна-асветніцкая праца з насельніцтвам па пытаннях хатняга гвалту і мірнага ўрэгулявання канфліктных сітуацый у сям’і.

Паводле дадзеных сацыялагічных даследаванняў, кожная трэцяя жанчына ў Беларусі пакутуе ад фізічнага гвалту ў сваёй сям’і. “Выйсце ёсць заўсёды!” – лічаць спецыялісты праекта, вырашаючы праблему комплексна, з шырокай інфармацыйнай падтрымкай.